„Samotność. Czy rzeczywiście jest wpisana w macierzyństwo?” – pytają Babki z Piersiami w poruszającym wpisie, na który ostatnio trafiłam. „…Czasami jest pustką, czasami ciężarem na klatce piersiowej, która powoli dociera w okolicę szyi i tam układa swoje dłonie. Czasami dyskretną
Moja miłość do NVC (Porozumienia bez Przemocy) trwa już jakieś dwa lata. Trwa, nieustannie zmieniając się i rozwijając – od fascynacji, przez próby zarażenia nią całego świata, po zwątpienie i rozczarowanie. Ostatnio, dzięki kolejnym warsztatom, w których brałam udział podczas
Dziś nietypowo… Bardzo krótko i bardzo osobiście. O tym, jak to jest, gdy czuję się zagubiona… Kręta droga Chciałam Wam pisać o mojej drodze do siebie. O jej zakrętach, górkach i dołkach. O tym, jak zbliżam się do tego co
Kontakt ze sobą, niby oczywista sprawa. Przecież jestem ze sobą cały czas, 24 godziny na dobę. Dopiero jednak stosunkowo niedawno odkryłam jak to jest, być ze sobą świadomie i pielęgnować to bycie. Odkryłam, ile mi to daje, jak niezbędny stał
Nie chciałam o tym pisać. No bo po co pisać o poczuciu bezsensu, beznadziei, o smutku i rozpaczy? Po co psuć nastrój? Zarzucać was swoimi smutkami? Pokazać się ze słabością? Dołować samą siebie? Nie chciałam. Wolałam zostawić tak, jak jest,
Tym wpisem chciałabym zapoczątkować serię wpisów o uczuciach. O uczuciach, które pomaga mi dostrzec uważność, a które prowadzą mnie do potrzeb i języka Porozumienia Bez Przemocy (NVC). O uczuciach po mojemu, o tym, co mi dają i jak je przeżywam. Dziś